εαρινή αναστροφή

Αναστροφή της θερμοκρασίας των επιφανειακών υδάτων των λιμνών, η οποία συμβαίνει κατά την άνοιξη. Το νερό των λιμνών έχει μέγιστη πυκνότητα περίπου στους 40°C και μικρότερη πάνω και κάτω από αυτό το όριο. Το καλοκαίρι τα επιφανειακά ύδατα θερμαίνονται περισσότερο από τα βαθύτερα, γίνονται ελαφρύτερα και παραμένουν στην επιφάνεια. Τον χειμώνα ψύχονται πολύ και όταν παγώσουν παραμένουν και πάλι στην επιφάνεια, γιατί η θερμοκρασία τους είναι χαμηλότερη από τους 40°C, άρα είναι ελαφρύτερα από εκείνα που βρίσκονται σε μεγαλύτερα βάθη. Με την παρουσία τους μάλιστα προστατεύουν τα βαθύτερα στρώματα της λίμνης από το ολοκληρωτικό πάγωμα, γεγονός που, αν συνέβαινε, θα οδηγούσε στην πλήρη εξαφάνιση της ζωής μέσα στη λίμνη. Την άνοιξη τα επιφανειακά ύδατα θερμαίνονται και όταν φτάσουν τους 40°C αποκτούν μεγαλύτερη πυκνότητα και βυθίζονται, ενώ τη θέση τους παίρνουν υδάτινες μάζες από μεγαλύτερα βάθη. Το φαινόμενο αυτό, που επαναλαμβάνεται το φθινόπωρο (φθινοπωρινή αναστροφή) έχει πολύ μεγάλη σημασία, γιατί εξασφαλίζει την ανακατανομή των θρεπτικών συστατικών σε όλη τη μάζα του νερού της λίμνης.